Strona główna | Mapa serwisu | English version
LEKTURY
Awantura o Basię
A > Awantura o Basię
"Awantura o Basię": powieść Kornela Makuszyńskiego z roku 1937, przepełniona humorem oraz wiarą w ludzką dobroć. Po tragicznej śmierci matki pięcioletnią Basią Bzowską zaopiekowali się przypadkowi ludzie. Jej pierwsza opiekunka wyprawiła Basię pociągiem do Warszawy z kartką, na której wypisany był adres podany przez matkę tuż przed jej śmiercią. W czasie podróży kartka z adresem uległa prawie całkowitemu zniszczeniu, a w Warszawie nikt nie czekał na dziecko. Dziewczynką zaopiekował się aktor Antoni Walicki. Następnie, w wyniku mylnego odczytania adresu ze zniszczonej kartki, Basia znalazła się pod opieką literata Stanisława Olszowskiego. W krótkim czasie całkowicie zawładnęła ona sercem swego opiekuna. Wkrótce okazało się, że dziecko powinno trafić do domu panny Stanisławy Olszańskiej, przyjaciółki zmarłej matki. Prawdziwe "awantury" o prawo opieki nad dziewczynką zakończyły się wyrokiem sądu polubownego, w którym wziął udział sam Kornel Makuszyński. Po wielu zabawnych perypetiach opiekunowie Basi pobrali się, a ona - otoczona troskliwością i miłością - wyrosła na szlachetną i pełną wdzięku pannę, przed którą nagle stanęło poważne wyzwanie - podczas wyprawy geograficznej w Andy odnaleziono cierpiącego na zanik pamięci ojca dziewczyny Adama Bzowskiego. Dziewczyna zaopiekowała się ojcem, który pod wpływem miłości córki odzyskał pamięć. Pełna przygód akcja, cała galeria zabawnych postaci, z babcią Tańską i aktorem Walickim na czele, komizm sytuacyjny i językowy sprawiają, że wzruszająca opowieść o dziewczynce będącej uosobieniem szlachetności i dobroci należy do ulubionych lektur młodych czytelników. Makuszyński zawarł w niej refleksję na temat własnej twórczości, którą wyraża Stanisław Olszowski - postać będąca swoistym alter ego pisarza: "Za złe mi biorą, że w moich książkach roi się od ludzi dobrych, jasnych i miłosiernych, a przecież z palca sobie tego nie wyssałem. Serce ludzkie jest tak dziwne, że więcej wierzy jasnemu urojeniu niż mętnej, czarnej rzeczywistości; więc dobrzy ludzie z książek, korzystając z tego przywileju, szerzą wieści o istnieniu dobra i potrzebie miłosierdzia".

Autor: Daria Jagielska