"Mały książę": książka Antoine'a de Saint-Exupery'ego z roku 1943, uważana za jego najwybitniejsze dzieło. Autor był pilotem wojskowym, a utwór wyrósł z jego refleksji o świecie i został zadedykowany przyjacielowi Leonowi Werthowi. Narratorem powieści jest pilot, który podczas pewnego lotu przymusowo wylądował na Saharze. Po przebudzeniu spostrzega obok siebie małego chłopca ubranego w książęcy strój, który prosi go o narysowanie baranka. Po kilku nieudanych próbach pilotowi udaje się zrobić rysunek, który zadowolił chłopca. Pilot zaprzyjaźnia się z Małym Księciem, przybyłym z planety B-612, niewiele większej od dużego pokoju. Chłopiec opowiada mu o swoich przygodach i życiu. Pierwszą opowieścią jest historia dotycząca baobabów, których nasionami jest skażona mała planeta. Książę codziennie musi sprawdzać swoją ziemię i wyrywać kiełkujące drzewa, które mogłyby rozsadzić planetę. Potem opowiada o pięknej róży, która pewnego dnia zakwitła na B-612. Była rozkapryszona i próżna, sprawiając chłopcu wiele kłopotów. Mały Książę pokochał różę, troszczył się o nią, a przed swoim wyjazdem z planety dowiedział się, że i ona go kocha. Mały władca odwiedził kilka planet, zamieszkałych przez Króla, Próżnego, Latarnika, Pijaka, Bankiera, Geografa, od których dowiedział się wiele o życiu. Geograf polecił chłopcu zwiedzić Ziemię i w ten sposób Książę znalazł się na Saharze. Tu spotkał żmiję. Zwierzę powiedziało mu, że może sprawić, by wrócił tam, skąd przybył. Wędrując po Ziemi, chłopiec trafił do różanego ogrodu. Był rozczarowany, że jego róża nie jest jedyna na świecie. Poczuł się też bardzo samotny. Wtedy pojawił się lis, który udzielił mu najważniejszej lekcji. Lis wytłumaczył Małemu Księciu, co to znaczy "oswoić kogoś", tzn. stać się jego przyjacielem. Na pożegnanie dał mu kilka rad, dzięki nim chłopiec zrozumiał, czym naprawdę była dla niego róża. Pilot wysłuchał z uwagą wszystkich opowieści. Potem wspólnie znaleźli studnię, z której Książę mógł się napić wody. Odwdzięczył się pilotowi, pokazując mu jak odnaleźć na niebie śmiejące sie gwiazdy. Następnego dnia mężczyzna usłyszał, jak książę umawia się ze żmiją i zaniepokoił się, że chłopiec chce go opuścić. Mały Książę zatęsknił za różą, za którą czuł się odpowiedzialny. Pilot pozostał z chłopcem do momentu, kiedy ukąsił go wąż, by mógł lekki, bez ciała, wrócić na swoją planetę. Mały Książę jest zagadkową postacią literacką, przybyszem z innej planety, dzieckiem, które bezustannie dziwi się światu. To postać piękna, szlachetna, bezinteresowna - ideał, do jakiego powinni dążyć ludzie. Uczy swego przyjaciela pilota nowego odczytywania znaczeń, zadawania pytań i udzielania prostych, zrozumiałych odpowiedzi. Dzięki opowieściom chłopca pilot pojmuje istotę odpowiedzialności, poznaje wartość przyjaźni, miłości i tajemnicę śmierci. Książka de Saint Exupery'ego to powiastka filozoficzna (zwana też baśnią filozoficzną), czyli utwór, który za pomocą nieskomplikowanej fabuły przekazuje ważne przesłanie filozoficzne. Przedstawione w powieści postaci i wydarzenia prezentują różne oblicza ludzkiej egzystencji i postawy wobec życia oraz śmierci. Światu dorosłych przeciwstawia autor prostotę, wrażliwość i wyobraźnię dziecka. Pisarz zawarł w słowach lisa swoje przesłanie, że dobrze widzi się tylko sercem, a najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.