 "Bajki robotów": cykl 15 opowiadań Stanisława Lema napisanych w roku 1964, nawiązujących do moedlu klasycznej baśni. Wyjątkowość utworów polega na tym, że baśniowe fabuły rozgrywają się w scenerii kosmicznej, a ich bohaterami są istoty mechaniczne. Lem w żartobliwy sposób połączył fantastykę naukową z wątkami baśniowymi, mieszając poważną problematykę z beztroską zabawą. Pisarz wybrał gatunek fantastyki naukowej, by udowodnić, że świat techniki i cudownych wynalazków nie jest doskonały. Nawet najlepszy wynalazek nie jest w stanie zastąpić człowieka i jego zdolności do przeżywania uczuć. Opowiadania Lema obfitują w nawiązania do baśni (smoki, królowie, rycerze), czytelnik przebywa w przestrzeni cybernetycznej, która przypomina średniowieczną grę komputerową. Do zbioru opowiadań należą m.in. utwory: Trzej elektrycerze, Skarby króla Biskalara, Dwa potwory, Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła, Doradcy króla Hydropsa, Bajka o królu Murdasie, Jak ocalał świat, Maszyna Trurla, Wielkie lanie. W Bajce o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła autor opisał historię króla Poleandra Patrobna, władcy Kybery, który rządził za pomocą maszyn cyfrowych. Król dla zabawy nakazał zbudować zastępy sztucznych nieprzyjaciół, z którymi mógł rozgrywać wojny. Przeniósł działania wojenne na księżyc, ale maszyna odpowiedzialna za skonstruowanie elektrosmoka popełniła błąd i sztuczny smok zaczął zagrażać królowi oraz Kyberze. Przerażony władca skorzystał z rady starej, odsuniętej na bok maszyny cyfrowej. Poprosił ją o pomoc, mianując Wielkim Hetmanem Cyfrowym. Maszyna pozbyła się elektrosmoka, lecz czując się niedocenioną po wykonaniu ważnego zadania, sama przeistoczyła się w groźne mechaniczne stworzenie. Król uporał się z nowym zagrożeniem i odtąd zaprzestał wojennych eksperymentów, zajmując się do końca swoich dni cybernetyką cywilną.
|
A
